Het vervolg

Hoewel mijn laatste bericht inmiddels van bijna twee jaar geleden stamt, hebben wij niet bepaald stil gezeten.
En terwijl het leven in Canada lijkt op het leven in Nederland (en er daarom ook zo weining verhalen over 'life in Canada' op het blog zijn verschenen), zijn er voor ons enorm veel dingen veranderd.
De eerste grote verandering was in Jaaps werksituatie. 
Nadat de invloed van Saab wel erg groot en moeilijk werkbaar was geworden is hij uit het bedrijf gestapt en heeft zich als zelfstandig consultant gevestigd. De eerste opdracht kwam al snel....in Nederland! Tussen october 2014 en april 2015 heeft hij 6 maanden interim werk gedaan bij Alewijnse in Nijmegen, terwijl ik Vancouver-based was en hier mijn werk bij de pastry school had, dat zich inmiddels had uitgebreid naar 1-2 dagen per week op t kantoortje bij de school werken, en waarnemen in de schoolvakanties.
Jaap en ik hadden in deze periode bijna een continue jetlag omdat we, deels door feestdagen en al geplande dingen hier in Vancouver, bijna elke maand wel heen-en-weer vlogen.
Het was dan ook erg gezellig toen hij half april '15 weer gewoon in Vancouver kwam wonen! 'Ze' hadden hem wel een vaste baan aangeboden, maar wij waren er niet klaar voor Vancouver te verlaten. Eerst eens kijken of we dat Permanent Residency zouden krijgen, en kijken hoe Korf Consultancy zich zou ontwikkelen.
Per 01 juli 2015 mochten wij onszelf Permanent Resident noemen in Canada! Het heeft 15 maanden geduurd, maar voor de komende 5 jaar zaten wij goed. (Je moet je PR card elke 5 jaar verlengen, en van die 5 jaar minimal 3 jaar in Canada zijn geweest. Met onze reisschema's is dat nog best een uitdaging :-)  )
Voor Jaap was er de struggle van de zelfstandige: netwerken tot je een ons weegt en maar hopen dat er een opdracht uit voortkomt. En ondertussen onze eigen gedachtenstroom: nu we dan de vrije keuze hebben, is dit, Canada, waar we willen zijn?
In feite complete vrijheid doordat er geen vaste baan was die ons in Vancouver hield, maar wel een verbljfsvergunning. En als je uit "alles" kan kiezen, wat doe je dan?? We hadden vele goede zaterdagochtendgesprekken, samen op de bank met een grote kop koffie. Terug naar Nederland? In Canada blijven? En zo ja, dan in Vancouver of ergens anders? Het was duidelijk dat we sowieso zouden moeten verhuizen, want ons heerlijke appartement was wel erg prijzig, zeker als je niet zeker bent van een inkomen. Maarja, verhuizen, Vancouver is verschrikkelijk duur! Gaan we dan kopen of huren? Stad of suburbs? En willen we dan ons hele leven hier blijven of gaan we uiteindelijk toch terug, dichter bij familie en vrienden, in NL of ergens anders in Europe? En als je dan misschien toch terug gaat, doen we dat dan nu of over een jaar of vijf, of tien?!
We waren gestrand op het in elk geval nog een aantal jaar blijven, en uit te kijken naar andere woonruimte, en ervan uit gaan dat er intussen een verandering kwam in de werksituatie, zodat of een baan, of een fijn huis leidend zou zijn in de beslissing. Want nu terug naar Nederland, dat was toch niet wat we wilden.

Zo stonden we het laatste weekend van November 2015 gezellig op een open huizen dag in een aantal verschillende koop appartementen in Vancouver. En kregen daar lekker inspiratie en energie van.
We namen maandag bij het ontbijt de appartementen die we gezien hadden nog eens door.
En toen ging de telefoon...