Voetbalvrouwen

Kijk, gister had ik zo'n dagje waarvan ik denk : zo denken 'jullie, daar, in Nederland' zeker dat ik mijn dagen altijd doorbreng......

Ik ben braaf gelijk met mijnheer mijn echtgenoot opgestaan om een ontbijtje voor hem te maken, en heb hem liefhebbend uitgezwaaid.
Daarna de rode rozen, die ik de avond ervoor van hem heb gekregen, in het water gezet, en me aangekleed en opgetut om met vriendin Ans, in dit verhaal 'Joanna' genoemd, de stad in te gaan. Het was tenslotte dimsumdinsdag.
Tijdens de lunch werd ik gebeld door onze kleermaker, voor wat details betreffende de op maat gemaakte overhemden.
Na de lunch een stop gemaakt om even een jurkje aan te schaffen voor een galadiner dat we over 2 weken in Macau hebben. En ach, meteen maar een bijpassend tasje en nieuwe schoenen.
Daarna was het hoog tijd voor koffie op een hip, trendy terras op een 28e verdieping met loungebanken en een werelduitzicht. Designerzonnebrillen op onze neus natuurlijk.
We hebben meteen het feestje ter ere van de beider verjaardagen van onze mannen even gepland.
Daarna was het tijd voor Oliver's. Nee, geen supermarkt, een delicatessenjuwelier.
Waar wij beiden onze diners voor de komende twee dagen zorgvuldig hebben uitgezocht.
Tevreden met al onze aankopen hebben we vervolgens ieder ons eigen appartement weer opgezocht...

Lijkt net een echt expat-vrouwen-leven zo!!
We zijn echter geen voetbalvrouwen-look-a-likes, of live-a-likes.
De realiteit is dat wij ook gewoon onze wasjes moeten doen, de administratie, de rekeningen betalen en afwassen. En de boodschappen doen we meestal gewoon bij de Wellcome.'t Coctailjurkje is een uitverkoopje van de Marks&Spencers, evenals het tasje en de schoenen (Daar zal mijnheer de echtgenoot tevreden over zijn: een hele outfit voor nog geen 100 euro :-) )
Maar regelmatig, zo met het zonnetje op je gezicht en zo'n werelduitzicht....glimlachen 'Joanna' en ik naar elkaar en bevestigen we nog maar eens dat het HongKongse leven nog niet zo slecht is!!