woensdag 29 september 2010

nederland

Jaaps werkgekte dendert hier rustig door, er is een regeeraccoord en eén van de drie hoofdrolspelers gaat maandag de rechtbank in, aangeklaagd wegens aanzetting tot haat en discriminatie, de ov chipkaart werkt zo slecht dat volgens de krant de NS de poortjes gaat open zetten (maar de NS beweert van niet), en we hebben beiden onze vluchten moeten veranderen en slechts met veel moeite(en extra geld) komen we beiden op de min of meer gewenste tijdstippen terug in HongKong.
Maar vandaag schijnt het herfstzonnetje (na veel regen), er is zelfgemaakte appeltaart met appels uit de tuin van schoonzus&zwager, er zijn vrienden, familie, ons amstelveense huisje met de openslaande deuren naar de tuin en goede plannen voor de komende weken.

Oh , en niet te vergeten vanaf morgen de dwaze dagen bij de Bijenkorf ;-)

Life is good!

dinsdag 21 september 2010

gekte

Zoals ik al zei....dan is het een nieuwe week en begint de gekte gewoon opnieuw.
In dit geval met alweer Macau voor Jaap, en de laatste voorbereidingen voor een grote vergadering volgende week in Nederland. Waar hij verwacht wordt. Dit hoorden wij uiteraard zo'n 48 uur NADAT ik uit New York (via Parijs)terug was.
Anders is het niet leuk natuurlijk, als je het anders had kunnen aanpakken (Mickey vanuit Parijs naar NL, jaap vandaag naar NL, en samen terug). Nee, dat is te logisch. En logisch, daar doen we niet aan hier :-)

Voor Jaap kwam het niet slecht uit: 3 of 4 dagen vergaderen, en met gebruikmaking van de feestdagen hier, deze en volgende week, kon hij ruim een week blijven en zodoende ook wat tijd met de kinderen doorbrengen, die we in augustus wel heel weinig gezien hebben omdat we maar zo kort in NL waren.

Ik was eigenlijk van plan na mn 'tournee' eens even een paar weken rustig in HongKong te zijn. Maar geen van beiden hadden we veel zin om meteen weer een week alleen te zijn. Bovendien is mijn zusje volgend weekend jarig en zou het ook wel leuk zijn om haar te kunnen verrassen!
Dus, zoals Jaap en ik dat uitstekend kunnen samen, kleine directievergadering met de kalender erbij en besloten gewoon lekker samen naar NL te gaan.
Jaap voor 9 dagen, en ik plak mijn geplande bezoek van november eraan vast en blijf een week of drie. Jaap verdwijnt na terugkomst toch meteen weer naar de binnenlanden van China voor werk, dus dat komt mooi uit.

De laatste vakantiewas zit vandaag in de wasmachine, en de koffer staat alweer klaar, vanavond vliegen we.
Via Parijs. Waar ze 'gelukkig' morgen staken, en wij dus niet precies weten of en met welke vlucht we door kunnen naar Amsterdam.



Intussen wordt er vandaag in ons appartement aan 'rampenbestrijding' gedaan, een airco-unit wordt vervangen, een andere gecontroleerd op lekken.*(dat kon natuurlijk niet eerder). Het halve huis wordt verbouwd en in plastic verpakt, en zojuist begon unit #3 te lekken, pal boven de tafel waar de computer staat en een hoop electra. Deze had nog niet eerder gelekt. Tuurlijk.

Wat ook vandaag moest gebeuren was het lappen van de ramen aan de buitenkant. Op 27 hoog! Pfoe, wat een baan heeft die jongen!




Kortom, van 'rustig' onze reis voorbereiden is geen sprake.
Ik zal bijna blij zijn als ik rustig in dat vliegtuig zit vanavond!

* controleren op lek in HongKong = airco aanzetten met handdoek eronder en ernaar gaan staan kijken of en wanneer er misschien water uit loopt.

** het is een paar uur later. Hij koelt lekker, die nieuwe unit. Beetje jammer dat het water er ook heel hard uitstroomt. De mannen van 'kantoor' beneden zijn al weg. Feestdag morgen, iedereen stopt vroeg met werken. Handig. Een meneer van een ander kantoortje beneden heeft voor me gebeld en het doorgegeven. Komen kijken lukt niet meer vandaag en goh, hoe kan dat nou toch want we hebben het zo goed getest, zegt het airco-bedrijf. Tsja. Ik heb 'm maar weer uitgezet, gedweild en over een maand zien we wel weer verder.**

zaterdag 18 september 2010

sunrise


Dat is dan weer het voordeel van zo vroeg op staan:een prachtige zonsopgang boven HongKong zien.
Inmiddels ben ik weer aardig in het ritme, na achtereenvolgens op te zijn gestaan om 0400, 0500, 0620, 0715. 's Avonds om 7 uur op de bank in slaap sukkelen hoort daar natuurlijk bij :-). Vandaag (zondag) heb ik zowaar tot 9 uur uitgeslapen!




We hebben een heerlijk rustig weekende samen thuis, en dat was hard nodig na al het gereis en de drukte op het werk bij Jaap. In de 10 dagen dat ik in de US was, was hij alweer in Singapore, China en Macau, en heeft hij minister Eurlings een paar uur op bezoek gehad die hier op een handelsmissie was. T/m woensdagavond heeft hij zakelijk mensen over de vloer gehad met wie ook savonds nog gegeten moest worden.

Dus dit weekende is het even tijd voor een hapje sushi samen, bijpraten, grondig bankhangen en lekker zappen. 't Wasmasjien snort tevreden en er staat een 'bananabread'in de oven. Huiselijk. Knus.

En morgen is het maandag en begint de gekte gewoon opnieuw.

dinsdag 14 september 2010

upside down

of iets wat daarop lijkt. Daar is-ie weer...de jetlag! Viel te verwachten natuurlijk, met 12 uur tijdsverschil. Ik heb echt mn best gedaan. Maar nadat ik van 0200 tot 0400 wakker heb gelegen ben ik toch maar even opgestaan. Thee-tje, tv-tje, even mn rekening checken voor de 'schade' van NY. Viel reuze mee. Of zou dat komen omdat de NL belastingdienst zo vriendelijk is geweest mij iets terug te geven!?
Meer van NY volgt.
Op een iets vriendelijker tijdstip...

zaterdag 11 september 2010

nine-eleven


Het is 11 september en het is een beetje vreemd om nu in New York te zijn. Op bijna alle zenders op tv wordt de Memorial uitgezonden, indrukwekkend met het oplezen van de namen van alle slachtoffers, meestal door een familielid en iemand die iets met de wederopbouw te maken heeft (de architect van het monument, een van de tuinmannen van de memorial Garden).
Ik denk dat 9/11 zo'n moment in de geschiedenis is waarvan iedereen nog weet waar hij of zij was toen-ie het nieuws hoorde, net zoals bij de moord op JFK. Ik was aan het werk op kantoor bij de opleidingsafeling van KLM-passage, we zaten de cursussen van het volgende half jaar te plannen, toen het het hoofd van de afdeling binnenkwam met de mededeling: annuleer alles maar voor de komende maanden. Huh?!
Het werd ons al snel duidelijk waarom.

Voor mij is het mn laatste dagje hier. Eerst inpakken, dan nog even lekker naar buiten. En dan zo'n 24 uur onderweg, maar daar denk ik nog even niet aan. Dat is ook niet belangrijk.
Het is mooi dat er op deze manier herdacht wordt in New York. Herdenken is goed en belangrijk. Maar proberen lering te trekken uit het gebeurde en vooruit kijken met een positieve en milde blik is ook belangrijk. En dat is op dit moment in New York nogal controversieel met de plannen voor een cultureel centrum en moskee dicht bij Ground Zero, en een pastoor in Florida die als tegenmaatregel dan maar korans wil gaan verbranden. Hij heeft het letterlijk gezegd, gister: "wij willen niet dat zij daar een moskee bouwen, en zij willen niet dat wij hun bijbel verbranden".
Oh, wat zijn sommige mensen ongelooflijk kortzichtig...

maandag 6 september 2010

naked

Ok, die beroemde Naked Cowboy op Times Sq. kon ik wel hebben..maar dit?!



Meet the Naked Cowgirl!

very Carry

Oftewel: how 'sex and the city'can you get?!



Heel simpel: naar de huisarts moeten in New York.
Mijn ziekekipperigheid werd maar niet beter, eerder slechter. Veel hoesten, geen zin kunnen afmaken en al helemaal geen trap op-en-aflopen in de metro zonder buiten adem te raken. In Parijs heb ik serieus overwogen om maar niet naar NY te gaan maar zoals dat meestal gaat bij mij: ik dacht: ach,dat moet toch met een paar dagen wel weer beter zijn?!Gewoon beetje rustig aan doen.
Maar dat gebeurde niet, en gister heeft Jaap me via skype vriendelijk doch dringend toch maar even naar een dokter gesommeerd.
Het hotel heeft een afspraak voor me geregeld en daar ging ik hoor, naar NY's chique upper-east side.
Een adres op 5th Avenue, grenzend aan Central Park. Ik moest er wel om grinniken, welke huisarts heeft nou zo'n entree!??
Dr. Primas dus, hij had meteen z'n naam mee. Prima in t meervoud.
En gelukkig was-ie dat ook. Veel vragen gesteld, even goed naar de longen geluisterd (die zijn 'schoon' gelukkig) en meteen zodra hij aan de voorkant naar mn borstkas luisterde brak er een grote smile door en riep hij: That's where the problem is!
Ik heb tracheitis, een infectie aan mn trachea (luchtpijp) en eén van de symptomen is: erg veel hoesten. Joh...!
Met een recept onder mn arm voor antibiotica en een hoestdrank waarmee je een kudde olifanten rustig krijgt mocht ik weer gaan.
Medicijnen gehaald op Madison Avenue (we blijven wel in stijl!), meteen een slokje hoestdrank genomen..wat een opluchting zeg.
Ik kon zelfs naar de film zonder al te veel vervelende hoest-onderbrekingen! (eat-pray-love gezien, was aardig maar niet geweldig, of zou dat komen omdat ik ietwat groggy was door mn drankje?!)
Gisteravond de eerste pil ingenomen en toen ik vannacht om half 3 even wakker was voelde ik meteen dat het al ietsje beter was. Hoera, ik kan weer adem halen!
Vandaag doe ik nog erg rustig aan maar hoop dat ik vanaf morgen mn tempo weer iets kan verhogen, too much to do here!

zondag 5 september 2010

NY

Oh wat is het weer helemaal leuk om hier te zijn!!



Hij was er, op Times Square!



So far heb ik lekker veel tijd doorgebracht bij


en



Zo lekker, dat shoppen hier!

De temperatuur is gelukkig iets genormaliseerd naar 26-28 graden. Much better!

donderdag 2 september 2010

earl

Tuurlijk: ontvlucht je Hongkong tijdelijk om even af te zijn van hitte en typhoons,is het in New York 36 graden en is hurricane Earl onderweg :-)
Morgen in de middag en avond regen verwacht, en zaterdag zware winstoten en regen.
Zondag een lekker temperatuurtje en daarna gewoon weer heet.

't Lijkt HongKong wel. Geen wonder dat ik me hier zo thuis voel!

parijs



Onze vakantie eindigde met Parijs. Twee dagen samen door de stad slenteren, 3 avonden heerlijk en gezellig gegeten met vrienden en familie.
Het was ontroerend om te zien hoe veel met name de jongste van mijn twee neven op zowel mijn, als op zijn vader(mijn oom)lijkt. Ik kon niet stoppen met naar hem kijken. Erg leuk dat de beide neven (en echtgenotes) Jaap nu ook hebben leren kennen, en vice versa.

Op Charles de Gaulle heeft Jaap mij naar mijn gate gebracht om een kwartier later zelf aan boord richting HongKong te gaan. Inmiddels zit hij in Singapore voor werk en heb ik in New York de Old Navy en Macy's vast half leeg gekocht...:-)