update

Veel te rustig hier op het blog! Het komt er even niet van.
We hebben onze krachten weer verdeeld, Jaap is in Canada en werkt hard om het zakelijke jaar af te ronden, en komt half december naar Nederland. Mickey is al in Nederland en werkt hard om het Amstelveense huisje weer up to date en op orde te krijgen: er lopen schilders, vloer- en trap-mensen rond en ik pak dozen in, versleep ze van verdieping naar verdieping en van kamer naar kamer - want de mannen moeten overal zijn.

Dat maakt dat er weinig rust in 't bolletje is voor uitgebreidere verhalen. Maar het gaat goed met ons en dat is het belangrijkste!

Tot spoedig, als de rust is weder gekeerd en de mannen het pand hebben verlaten....(ik ben overigens superblij met het bestaan van mannen die dit soort dingen kunnen. Het wordt erg mooi!)

Aardbeving

Na een heerlijk relaxed zaterdagje thuis zappen we wat en komen een lokale nieuwszender tegen.
Een paar uur geleden is er een aardbeving geweest van 7.7 op de schaal van Richter op een eiland voor de kust van British Columbia, noordelijk van Vancouver Island.
Da's schrikken! Wij hebben helemaal niks gemerkt en zijn helemaal OK.
Op het eiland (Haida Gwaii) lijkt de schade ook mee te vallen, volgens de burgermeester. Wel is er een tsunami-warning voor golven tot ong. een halve meter.
Maar je weet nooit wat er allemaal bij jullie in t nieuws verschijnt - vandaar ons berichtje.
Begrijp nu wel waarom we verplicht waren een earthquake-dekking bij de verzekering van ons huisje af te sluiten...

in aanvulling op de nieuwsbrief...

....als we in NL zijn, zijn we ook op Mickey's mobiele nummer en het thuis telefoonnummer in Amstelveen bereikbaar!

eerste sneeuw

De eerste sneeuw is gister gevallen in de bergen rond Vancouver. Op ongeveer een kwartiertje rijden van downtown. Leuk!
Dat was  natuurlijk gisteravond reden voor ons allereerste haardvuur...en kaasfondue!

 

 

 

Jaap heeft deze week een paar dagen vrij genomen om samen het huisje de volgende 'duw' te kunnen geven naar een echt 'thuis'.

Maar ik denk dat we vandaag het meubels zoeken en keuken opruimen maar links laten liggen en lekker een stuk gaan rijden en wandelen - kijken of we de sneeuw kunnen vinden!

voor nu...

Precies een jaar geleden waren we voor t eerst samen in Vancouver. En nu, na een jaar van heel veel reizen, rennen, vliegen, inpakken, afscheid nemen, uitpakken, meteen weer inpakken om nog wat meer te reizen, zijn we eindelijk eens even 'rustig' samen in Vancouver. Voor een week of vijf maar hoor :-), daarna moet de aandacht weer even verdeeld worden maar voor nu zijn we even thuis, in ons nieuwe land, op ons nieuwe plekje.
Er ligt nog een hoop dat afgemaakt moet worden. Zo moeten we nog lampen kopen bijvoorbeeld, voor het nieuwe huis. Zijn er nog stapels papieren, bank-dingen, verzekeringen en half-afgemaakte dingen af te maken. Moeten veel spullen nog z'n eigen plekje krijgen in ons nieuwe huisje.
Maar voelt 't wel al als thuis als we de deur open doen. Genieten we dagelijks van ons uitzicht. Zijn de vervoersproblemen opgelost met ieder een eigen setje wielen. Ben ik om me heen aan t kijken naar leuke cursussen.  Heeft Jaap t naar zijn zin op het werk.

Voor nu even een paar weken rust in de tent dus, heerlijk!

hoeveel uur in een dag?!

Ik wilde jullie vertellen! Van Istanbul, van deze paar dagen in Nederland...maar er zijn niet genoeg uren in een dag - zelf niet als je ze dubbel-efficient gebruikt, zoals wij nu. Dus graag nog even geduld, verhalen volgen....het gaat goed met ons, dat wel! De plannen voor de opknapbeurt van 't Amstelveense huis zijn rond, de smoking en avondjurk voor de gala-avond van het congres volgende week in Londen hangen klaar, en daar waar kon hebben we de afgelopen dagen tijd met familie doorgebracht. (en met de schilder, de dakman, de tapijtman, de kleermaker enz.) Morgen vliegen we naar Londen, waar ons weer een week werk (Jaap), 'spouse-program' (Mickey) en social events (samen) te wachten staat. Als t net zo leuk en vermoeiend wordt als Istanbul was, staat ons een slopende, maar goede week te wachten! tot daarna!

Reizend circus

Ik heb een vriendin die zichzelf altijd 'een reizend circus' noemt als ze veel op pad is. En zo kunnen wij onszelf ook wel omschrijven, deze maand!
Met de laatste doos nog meer net uitgepakt volgde het inpakken voor een maand 'op tournee' met twee congressen, de eerste in Istanbul, waar we nu zijn,  dan met een korte Nederlandse tussenstop naar Londen voor congres nummer twee.
Druk, veel reizen, maar weer erg leuk allemaal!

still working....

....on the apartment!

WAT een hoop werk...en allemaal van die kleine dingen die tegen zitten, vaatwasser stuk, onderdelen moeten besteld worden, hopelijk eind volgende week opgelost. Min of meer zelfde met een gloednieuwe fridge....onze HK - Ikea kasten die toch echt veel te glad en te wit zijn voor dit huisje - dus op zoek naar wat anders. Jaap is vreselijk druk op zn werk en we hebben 'nog maar' 1 1/2 week tijd voor dingen, want daarna weer samen op reis voor werk.

Maar...we boeken vooruitgang! Hoewel nog niet alle spullen uit het tijdelijke appartement over zijn, slapen we wel sinds 3 dagen in het nieuwe. We hebben een nieuwe bank die heerlijk zit en binnen twee dagen geleverd kon worden (ook nog eens door een beeldschone jongeman ;-)  ), en we hebben een superleuk vloerkleed gevonden voor beneden (het HongKong-skyline vloerkleed gaat naar boven).
Vandeweek zat ik eens naar ons nieuwe kleedje te turen en ineens zag ik het - ik weet waarom ik het zo leuk vind! Het past namelijk precies  bij ons Chinese theeserviesje, hahaha, dat kwartje was echt niet eerder gevallen!

kleed...



en theeservies!

Ok, misschien moet ik het anders brengen:
Stad en land afgezocht totdat we een kleed hebben gevonden dat bij ons theeservies past....!

hierom, dus....

We zijn nog niet over, misschien morgen, het is pas zaterdagochtend! We zijn/ik ben veel in het huis en het begint echt wat te lijken.

Dit was de week van de 'mannetjes'. Een mannetje voor TV en internet, een mannetje om de schoorsteen te vegen, mannetjes die de koelkast kwamen brengen ( die net niet door de voordeur paste....voordeur eruit, deuren van de koelkast eruit...you get the picture?! ) , mannetjes die onze niet-passende kledingkasten meer passend kwamen zagen. Een mannetje voor de lekkende vaatwasser (nog niet opgelost), een mannetje om een waterlijntje op de koelkast aan te sluiten, een mannetje om....






Maar intussen doet Vancouver vreselijk zijn (haar?) best om ons hier welkom te laten voelen. Het is al bijna drie weken prachtig zomerweer (en iedereen zegt dat dat zelden zolang achter elkaar is) dus uitpuffen van de klussen doen we op ons heerlijke balkon-met-zeezicht, we hebben zeemeeuwvriendjes die op de schoorsteen loungen en zien prachtige sunsets. (als we dat halen - en niet al uitgeput in ons oude huisje op de bank zitten...!)

We doen gewoon nóg zo'n weekje!

De afgelopen week was ongeveer net zo'n gekkenhuis als die daarvoor.

Zondag kwamen Sacha en Ilse aan - heerlijk om elkaar weer te zien en te knuffelen! We hebben ze naar het hotel gebracht en savonds gezellig met elkaar gegeten.

jaaaaaaaa! Daar zijn ze!

Maandag ochtend kwam ik er achter dat ik mijn gloednieuwe betaalpasje de dag ervoor had laten liggen in een van de winkels waar we nog 'even snel' langs waren voordat we de kinderen van de luchthaven gingen halen. Zucht, eerst dus terug om 'm op te halen. (half uur rijden, one way... ) Hij lag keurig op me te wachten bij de klantenservice en na mn ID gecontroleerd te hebben kreeg ik 'm weer mee. Teken dat het misschien een beetje druk is allemaal? Nouja, geen tijd om over na te denken - we gingen naar het nieuwe huis om schoon te maken! Heel lief hebben Ilse en Sacha aangeboden om te helpen en met zn vieren hebben we toch heel wat kastjes 'eigen' gemaakt. En natuurlijk weer lekker gegeten na afloop! Jaap was ook vrij omdat het een public holiday was.

Dinsdag ochtend moesten we naar het douane kantoor om onze container in te klaren. Paklijsten mee, douane papieren van de verhuizer, we werden eens bekeken, de mevrouw wilde weten wat dat eigenlijk betekende, dat er op de lijst wel 7 keer "basket with stuffs" stond, en wat dat "stuffs" dan wel niet was. Toen we dat naar tevredenheid beantwoord hadden, en haar hadden verzekerd dat we geen melk - gevogelte - en - vleesproducten hadden ingevoerd, kregen we de benodigde stempels en konden we de verhuizer het 'all clear' sein geven. Kom maar op met die container! Uitladen, morgen!!
'sMiddags moest Jaap aan het werk en heb ik in het huisje nog gepoetst en bedacht waar alle spulletjes misschien wel konden staan.

Woensdag: Let's move in some "stuffs'! Om half negen stond er een vrachtwagen voor de deur van Plaza del Mar, met daarop onze container. In HongKong hadden we de container niet gezien, omdat de spullen in een warehouse over geladen zijn van vrachtwagen in container. De deuren gingen open en dat ding (een 20-voets) was echt tot de laatste centimeter volgestopt met al onze 130 stuks...3 mannen rolden kalmpjes wat kleden uit in huis en droegen, sjouwden en tilden zo alle spullen er in. Ik streepte de genummerde dozen af op een lijst en riep waar ik welke doos wilde hebben.
Ondertussen begon ik in de keuken vast met het uitpakken van wat dozen en alles maar willekeurig in kasten te zetten. Organiseren wat precies waar komt te staan komt later wel!
Later kwamen ook Ilse en Sacha helpen, en werd ook onze terrasbank afgeleverd.

voor de laatste keer helemaal leeg

goh, onze HK stoeltjes staan hier echt leuk!

Kasten werden in elkaar gezet, de verhuizers pakten ook doos, na doos, na doos uit en om vijf uur trokken ze de deur achter zich dicht. slechts 11 dozen nog niet uitgepakt, voornamelijk met boeken. Die krijgen later hun plekje, als we weten waar we welke kasten neer gaan zetten.
We hebben vast wat geschoven met spullen maar weten nog niet precies waar we alles willen hebben. Sommige dingen pasten perfect in ons HongKongse appartementje, maar hebben hier hun plekje nog niet gevonden, zijn niet goed van maat, materiaal, of kleur. Toch staan de meeste dingen hier opvallend goed! (en is het appartement met spullen erin lang zo groot niet als ik dacht...)

Donderdag: Jaap moest de hele dag en avond werken, en ik heb wat winkels afgestruind voor wat gezellige dingetjes voor in huis (maar nog niet geslaagd) en ben weer terug gegaan om nog meer uit-en-op te ruimen. En heb thuis, in het 'oude' huis, eens even lekker voor me uit zitten staren...

Vrijdag: Ik vroeg het net aan Jaap, we weten 't niet eens meer maar Jaap heeft gewerkt en ik heb geruimd, gepoetst en gezocht naar dingen die we nodig hebben voor het huis, zoals bijv een koelkast. En 's avonds heerlijk, leuk, lekker en  luxe in een franse tent gegeten met de geweldige naam 'le crocodille', met de kids uiteraard!

Zaterdag: 'sochtends op pad voor het huis, en smiddags met Sacha en Ilse op pad: hun campertje ophalen! We hadden het helemaal bedacht, camper kon op de parkeerplaats van ons nieuwe huis staan, wij met elkaar nog een keer uit eten, en zondag zouden ze op pad. Was het plan.
En toen kregen ze hun  camper 'tje'....WAT een joekel!!echt een gaaf ding, maar ZO groot...Ilse en Sacha hebben het hele ding uitgelegd gekregen van de campermeneer, Jaap en Ilse hebben samen een stuk gereden en even geoefend en toen hebben we het hele programma maar opgegooid: Jaap bleef buiten de stad, op een parkeerplaats bij een macD. en Home Depot, bij de camper, en ik reed met de kinderen terug naar hun hotel, waar zij hebben ingepakt, nog wat laatste inkopen hebben gedaan, en daarna weer terug naar Jaap en de camper. Ze zijn diezelfde avond nog gaan rijden en wij zijn uitgeput terug naar de stad gegaan en ons bed in gedoken.

camper'tje'!

En toen werd het zondag. We hadden goede plannen voor het huisje.
Maar eerst even de huurauto aftanken en inleveren, bij ons om de hoek in een stadskantoor. Maar waaaaaar waren die ver#$%e sleutels?!?
Het hele huis en de hele (eigen) auto afgezocht, Niets. Zelfs niet in de koelkast, waar ik meestal terug vind wat ik kwijt ben. De kinderen waren inmiddels niet meer bereikbaar, dus checken of de sleutels misschien in de camper uit een zak waren gevallen kon ook niet...dus moesten we toch echt opbiechten aan Hertz dat we ze kwijt waren! Voor t gemak krijg je namelijk ook de reservesleutel mee...

Het schijnt vaker te gebeuren. Het was een voorgeprogrammeerde optie, bij de sprekende computer! Een heel vriendelijke meneer stond ons te woord, nadat hij als eerste vroeg ' are you safe?'. Heel goed! En binnen een uur stond er een sleepwagen voor de deur en werd onze arme huurtuut weggesleept, uit een hele lage parkeergarage, arme wegsleepmeneer - die overigens ook al zo kalm en vriendelijk was, dat begint echt op te vallen.We konden er inmiddels om lachen - dit was echt even een teken dat het allemaal een beetje druk is!!

En deze week? Jaap is twee dagen op reis en een dag op kantoor, verder vrij om ons nieuwe huisje woonklaar te krijgen. Een nieuwe koelkast is gekocht en wordt morgen afgeleverd (er zit een heel kleintje in de verder grote en prima keuken), de meubels die we hebben staan voorlopig op een werkbare plek en zullen later mogelijk vervangen worden door beter passend/kleurend/functioneler, TV en internet zijn aangesloten, morgen komen de schoorstenveger en de timmerman om onze niet passende kledingkasten passend te zagen, en we gaan proberen t weekend over te gaan.
Mocht dat niet lukken: niet erg, we hebben ons tijdelijke ding nog tot het einde van de maand, maar nu het op Beach Avenue echt wat begint te lijken krijgen we ook zin om er echt te gaan wonen en van dat geweldige terras te gaan genieten...

tsja...

het is aan te raden, de sleutels van de huurauto niet kwijt te raken...

Rollercoaster

pffff, WAT een week!

Na de eerste week Vanvouver te hebben doorgebracht in een waas van jetlag, komende reizen plannen en 'dingen-lezen-die-we-allemaal-moeten-regelen', volgden het whale-watch-weekend en de  huisjes-kijken-maandag.
Onze eerst huizenjacht hier. Vier appartementen gezien, en tsja, de eerste, dat was t eigenlijk wel echt he-le-maal...Omdat we de dag daarna op reis gingen hebben we snel gehandeld, dachten we, en de application ingestuurd. Je geeft hier met een soort sollicitatieformulier aan dat je in het huis geïnteresseerd bent, met een bedrag wat je aan huur wil betalen erbij (en je bent wel op de hoogte van wat ze willen hebben, maar er kan onderhandeld of overboden worden), en dan hoop je dat de eigenaar van het appartement je hebben wil.
We boden een twee jaar contract (1 jaar is normaal) en iets hoger dan de gevraagde huurprijs...maar helaas, er waren al kijkers die voor ons geboden hadden en zij hebben het huis gekregen.
SH**!
Dat invullen van zo'n formulier is ook niet even ' zomaar', ze willen bankstatements,  referenties met telefoonnummers, social security nummers, huidige en vorige werkgevers met adres en telefoonnummer, huidige en vorige adres met foonnummer van de landlord..(hallo Henderson ;-)  ) nog net niet je schoenmaat, maar zie dat allemaal maar even snel tussen half 5 smiddags en einde werkdag voor elkaar te krijgen.....flinke stress dus eventjes, maar zonder resultaat en daar baalde ik eigenlijk flink van!

Vorige week dinsdag (we hebben het over de laatste week van juli) vlogen we naar San Diego voor zaken (precies, ik had al tien dagen niet in een vliegtuig gezeten, hoog tijd dus weer!).
Jaap had een congres en ik had tijd voor de stad, heb heerlijk geshopt, gegeten bij (yes! love it!) de Cheesecake Factory en heb een dag doorgebracht op het vliegdekschip-museum. Very TopGun!!

Vorige week vrijdag vlogen we weer naar huis en zaterdag was het tijd voor de volgende missies: auto's kijken.
't Bleek een goed moment, zo aan het einde van de maand, en na wat proefritten en auto's vergelijken hebben we er zondag eentje gekocht. Die vervolgens wegens datzelfde einde van de maand, meteen maandag of dinsdag afgeleverd moest worden.
Moesten we wel nog 'effe' dat rijbewijs regelen, ja....

Maandag: hollen, vliegen, Jaap allemaal afspraken op werk die hij niet kon afzeggen, maar, gelukt met het rijbewijs, en daarna samen door naar kantoor, want oh ja, we hadden ook nog een afspraak met een verzekeringsmeneer. (die weer niks met de auto te maken heeft, maar met healthcare, dat moest eigenlijk een beetje ook nog!).

Dinsdag: weer huisjes kijken. Niets in dezelfde buurt als 'perfect house #1'. Weer  drie appartementen gezien, twee mogelijken, een die t niet zou worden. Wijs na vorige week, en met een beetje druk op de ketel omdat EN onze makelaar daarna met vakantie ging, EN wij snel iets willen hebben omdat de container inmiddels gearriveerd is, EN de verhuizer zo'n zes keer per dag aan de telefoon hangt om te vragen of we al een aflever adres hebben, al iets weten, moet t anders naar de opslag, ja, nee, een dagje nog bedenktijd, dat kon wel, EN omdat we gewoon toe zijn aan een eigen plek, EN omdat als we t rond half augustus niet voor elkaar hebben het pas oktober wordt wegens al het reizen in september...hebben we maar een bod uitgebracht op een van de geziene huisjes, waar we t nog niet 100% over eens waren omdat t appartement heel gaaf is, maar de locatie wat minder. Ach, konden ons altijd nog terug trekken als we ons zouden bedenken.
't is dinsdagmiddag, rond enen als we dit besluiten.
Zetten t even van ons af, want: auto halen! Verzekering regelen! Leuk! Besluiten in de garage er toch nog een of andere coating op te laten doen. Zucht, vanavond dan nogmaals terug om m dan echt op te halen. Intussen weer samen naar kantoor, Jaap meetings, ik op internet naar andere beschikbare huisjes nog zoeken. Ik voel 'm nog niet, dit appartement. Misschien toch die andere die wel leuk was?
Na t werk: terug naar de autodealer. Nu krijgen we 'm echt mee.
Thuis: bericht dat de verhuurder ons bod heeft geaccepteerd! WHAT!! We hebben het dus, dit appartement, en of we 't morgen rond kunnen maken want dan is het 1 augustus...

Maarja...we, ik, waren er nog eigenlijk niet helemaal over uit of dit t nou wel was. Vooral omdat ik t gevoel heb dat ik wat ' leven' in de buurt wil hebben. Goede supermarkt, winkeltjes en koffietentjes op loopafstand...ik wil wel in de STAD wonen! En voor mn gevoel had dit dat niet. 't Is er wel maar net effe te ver lopen om 'even' te doen. En waar je dan terecht komt heeft een beetje 'vergane glorie-badplaats' uitstraling. Vonden we. Niet zo leuk als de buurt waar we nu wonen. Of drie of vier andere plekken.
Maarja...dat appartement!! GAAF!!! twee verdiepingen, een waanzinnig balkon, vol frontaal zeezicht en tussen ons en een (rots) strand alleen maar een weg. Een heel grote keuken. Geen inkijk, frisse zeelucht door wel 5 schuifdeuren, echt heel super! maarja, de locatie....en maarja, een tegelvloer en dat vind ik echt heel lelijk, en maarja, dat eerste appartement dat we niet hebben gekregen, dat was veel leuker, en t buurtje ook...ZUCHT!! Slapeloze nacht had ik er van!!

Woensdag: Jaap en ik zijn vroeg op gestaan om in t buurtje van ons mogelijke nieuwe appartement wat rond te gaan lopen. We hadden een doorsteekje gevonden naar een leuke straat. hmm, blijkt een minder leuk deel van een verderop wel leuke straat te zijn.. leuke deel...juist, best ver lopen (en we zijn niet zo van die wandelaars, of had je dat nog niet gemerkt?!). Wel een goede supermarkt gelukkig (heen, heuvel op, maar met lege tassen wel te doen, hihi). Rest van t buurtje, wat zal ik zeggen...Zandvoort op zondagochtend? Ik werd er niet heel blij van.
Maarja..dat appartement he....en dat uitzicht..en ik ben toch meer thuis dan op straat - als we al thuis zijn, en t is wel NU beschikbaar, en dat terras, en Jaap vond t ook helemaal gaaf. aaaarrrggghhhh!!! Ik kreeg t niet rond gebreid in mn hoofd! Jaap MOEST naar kantoor en ik ben meegereden omdat we nog niet uit vergaderd waren. Voors en tegens afwikken, vergelijken met Amstelveen, vergelijken met HongKong, de voordelen van het beschikbaar zijn van deze en dus kunnen verhuizen, de eigenlijk erg lage beschikbaarheid van (andere) geschikte appartementen....en toen dacht ik aan iets wat ik onlangs heb gelezen en dat ook hier op toepasbaar was:

Het geheel, appartement, locatie enz, hoeft niet perfect te zijn om toch heel goed te kunnen passen!

Ik denk dat het feit dat we nu gewoon aan de slag kunnen in een eigen huisje de doorslag gaf. Oh, and did I mention the view?!?!.

Dus...'smiddags terug naar het appartement, en de contracten getekend!!!

PFFFFFFFFFFFFFFFFFFF.....

Een kleine impressie:

keuken

uitzicht naar links...

en uitzicht naar rechts!

terras!!!

woonkamer met echte open haard.

Donderdag: Jaap naar kantoor, en ik suizebollend op de bank. Even twee uurtjes voor me uit zitten staren. Toen weer aan de slag, verhuizer op de hoogte gesteld, Jaap heeft intussen geregeld dat huisje en inboedel verzekerd zijn en we elektra en water hebben, en smiddag: de sleutels!! En een kleine inspectie van het huisje, alle ruimtes in het appartementencomplex gezien (niet zoveel want t is een oud gebouw. (parkeergarage, vuilnisplek, berging-in-de-kelder. Geen gym, geen zwembad (pfew, dat scheelt een hoop druk! Als t er is, en in veel nieuwere gebouwen is dat zo, heb je toch altijd het gevoel dat je dat ei-gen-lijk zou moeten gebruiken, hihi.) en nog even gegierd van het lachen om de naam van het gebouw. Jaja, we gaan wonen in Plaza del Mar. PLAZA DEL MAR!!! HOU OP!!! Waar wonen we, Benidorm?!?!?

'sAvonds weer ergens een hapje gegeten (en ik had me nog zo voor genomen deze week gewoon thuis te gaan koken...geen tijd!) en heel vroeg naar bed. We waren een beetje op....

Vrijdag: voor mn gevoel de eerste normale dag van deze week. Jaap werken, ik gewoon thuis, wasjes, boodschappen, en even, heel even, bij de Sears (groot warenhuis) naar binnen omdat ze opheffingsuitverkoop hebben in dit filiaal. Ha! Alle keuken 'speeltjes' met korting!!! Jaap was vroeg thuis omdat het hier een lang weekend/ provinciale feestdag is maandag (dus heeft hij om 3 uur vrijdag de tent dicht gegooid), en werd natuurlijk meteen meegesleept. Met auto, want keukenapparatuur is zwaar. En nog even naar de amerikaans/canadese versie van de Praxis: Home Depot. Klusspullen nodig.

Zaterdag: In het kader van nog niet genoeg beslissingen voor een week hebben we onze prioriteiten even op een rijtje gezet. Appartement met gave keuken: spullen nodig. Check!

Terras met veel ruimte: Buitenbank enzo nodig!! Dus drie winkels bezocht, weer terug naar de eerste (goh, ik zie een patroon hier...!) en een waanzinnig leuke set voor op ons balkon gekocht. Wordt woensdag bezorgd. Net als de hele container trouwens.

Zondag: We wilden eigenlijk even langs ons nieuwe huisje om wat spullen alvast te brengen. Maar vandaag is er hier, net als in Amsterdam, de Gay Parade. Pal langs ons huisje. Hmmm, misschien doen we dat toch maar morgen.

Wat we wel doen: langs doe-het-zelf en meubel winkels en misschien even de Ikea onderweg naar de luchthaven.

Want oh ja: supergezellig: Ilse komt vandaag aan! Met vriend Sacha. Ze blijven een week in Vancouver en gaan dan twee weken met een camper op pad.

Wij, druk?!?!

Valt best mee.....toch?!

Rijbewijs

Een van de dingen die je moet regelen binnen drie maanden na officiele binnenkomst in Canada (en voor ons was dat op 2 juni) is het omzetten van je nederlandse rijbewijs naar een Canadees exemplaar, en wel van de provincie waarin je woont. (British Columbia)
De regels verschillen per provincie. Zo moesten onze vrienden in de provincie Alberta opnieuw examen doen, zowel theorie als praktijk.
Mensen uit Belgie hoeven dat echter niet, in Alberta.
In B.C. is dat precies omgekeerd: Belgen moeten opnieuw afrijden, en Nederlanders niet (vraag me niet naar de logica van dit alles...!)

Omdat de zoektocht naar een auto geslaagd is moesten we er vandaag toch echt aan geloven: op voor een nieuw rijbewijs.
Dus zocht ik gister de betreffende website op.
En kon he-le-maal nergens meer vinden dat je als Nederlander niet af hoefde te rijden.....Wel een lijstje met landen gevonden, maar Nederland stond er niet bij. HELP!!
Gelukkig bracht een Belgisch(!) vriendinnetje uitkomst in de vorm van de link naar de juiste pagina binnen het niet altijd even doorzichtige stelsel, en kon ik zonder theorie-examen-stress gaan slapen.

Vanmiddag meldden wij ons bij het betreffende kantoor.
Geen enkel probleem!! 3 theorievragen beantwoord (" wat moet je doen als je achter een schoolbus met rood knipperlicht rijdt?"), een ogentestje gedaan, en, oef, au....ons vertrouwde, nederlandse, roze kaartje ingeleverd. Als we weer in Nederland gaan wonen kunnen we t daar weer omruilen, verzekerde de dame ons. Maar nee, als we dan stiekem toch wel weer examen moesten doen konden zij daar niks aan doen! Ik herinnerde me dat ik dat wel eens heb gelezen, dat het weer in te wisselen is. En nee, er was geen ontkomen aan. Geen B.C. rijbewijs zonder de nederlandse op te geven...vooruit dan maar.
Foto'tje gemaakt (lekker zo'n lelijke zonder glimlach), tijdelijk papiertje meegekregen en met een week of twee de 'echte' in de brievenbus.....en zo zijn wij dus nu allebei zomaar in het bezit van een BC drivers license class 5! (en mag ik ineens aanhangers van 4600 kilo trekken en 'construction vehicles' besturen!)

Class 5 or 7

• 2 axle vehicles including cars, vans, trucks and tow trucks
• Trailers or towed vehicles may not exceed 4,600 kilograms
• Motor homes (including those with more than 2 axles)
• Limited speed motorcycles and all-terrain vehicles (ATVs)
• Passenger vehicles used as school buses with seating capacity of not more than 10 persons (including the driver)
• Construction vehicles
• Utility vehicles
• 3-wheeled vehicles - does not include 3-wheeled motorcycles (trikes) or motorcycle/sidecar combinations
• Does not include Class 4 vehicles or motorcycles

whale watching

Vandaag zijn we gaan whale watchen!

In de wateren rond Vancouver heb je zowel voorbijtrekkende groepen orca's, als groepen die hier min of meer de hele zomer verblijven.
Langs de hele kust zijn plaatsjes waar vandaan je een whalewatching tour kan doen.
Wij reden vanmorgen naar Steveston, zo'n 10 minuten voorbij de airport, en hebben 5 1/2 uur op een hobbelende boot doorgebracht.
Afhankelijk van waar de orca's zich bevinden duurt zo'n tourtje 3 tot 5 uur, en het is weersafhankelijk hoe hobbelig het is. (ze waren ver weg, en het was nogal hobbelig!!).
Wij waren zo wijs geweest een boot te kiezen met overkapping - er gaan ook open zodiaks, waar je weleenswaar geheel in geel zeilpak op gaat - maar t was toch echt te koud vandaag voor voortdurend in opspattend water zitten. We zijn nat genoeg geworden op ons eigen bootje.

Maar wat prachtig en indrukwekkend is het om de orca's van zo dichtbij te zien!

We hebben na t tochtje de dag passend afgesloten met een regenboog, een zonsondergang en een hapje in een visrestaurant.

Wel heel gaaf hoor, dit soort dingen kunnen doen op een half uur rijden van je huisje in de grote stad!

De laatste week in HongKong, en the move

Ik vond het maar niks, ons huisje afbreken en opdoeken. Zo lang mogelijk hebben we het er nog gezellig en soort van huiselijk gehouden, maar op een gegeven moment moet je toch echt de spullen die niet in de container mogen in koffers stoppen en uit het huisje halen, voordat de verhuizers komen!
We hadden voor de laatste vijf dagen een kamer in het Hyatt geboekt, het hotel waar we al ruim twee jaar naar binnen kunnen gluren (want aan de overkant van de straat), en hebben daar op zondagavond twee van de zes (zes, ja!) koffers heen gesleept, en hebben de overige koffers, het gaten-in-de-muur-vul-spul en de koffiemachine in t badkamertje opgesloten en de deur op slot gedaan. Zo konden de verhuizers er niet bij.(en konden wij elke keer wat meenemen het hotel in. De doorman keek wat bevreemd dat we steeds met nog een koffer aan kwamen ;-) )

Eigenlijk was ons werk wel zo'n beetje gedaan, toen de inpakkers verschenen. Er moesten nog wel allemaal mannetjes komen, om kasten uit elkaar te halen, de stand van de gasmeter op te nemen, dat soort werk.
Jaap was druk met het afhandelen van de belastingzaken, dat moet volledig berekend EN betaald zijn voordat je HK mag verlaten.

Op maandag is alles ingepakt, dinsdag nog de grote kasten uit elkaar en zoefzoef alles (honderddertig kleinere en grote pakken en dozen....honderd-en-dertig!!) de vrachtwagen in. . .






Weg. Leeg appartement. Op heel veel stof na, dat zich stiekem onder het bed had verstopt.



We hebben de gaten in de muren gevuld, het stof vakkundig verspreid/weggeveegd - en hadden vervolgens zomaar tijd!

 

Alle administratieve dingen waar we wat extra tijd voor hadden ingeruimd waren geregeld, dus konden we zomaar naar de film (elke dag een!), naar Sky 100, het uitkijkdek op 393m in het ICC, het hoogste gebouw van de stad,





 en lekker uit eten. Samen, en met Ans en Chiel, als afscheid, bij Hutong. Heerlijk gegeten, maar bah, echt niet leuk om dingen 'voor het laatst' te doen!

Voor t laatst naar BLT, voor t laatst het geweldige uitzicht, voor t laatst een lekker eendje bij Kings Lodge..,



laatste keer de deur van ons huisje achter ons dicht trekken.

 

Op donderdag hebben Ans en ik 'net of er niks aan de hand was', traditiegetrouw gedimsumd.



Daarna lekker nog een beetje shoppen, de wenkbrauwtjes laten doen, een laatste kopje koffie....en toen maar heel snel afscheid genomen om de ander maar niet de traantjes te laten zien - potverdorie zeg. Uit t oog is natuurlijk niet uit t hart maar voor ons allebei valt er wel een heel groot stuk (bijna)dagelijkse gezelligheid weg.

 Ja, en toen was het vrijdag. Een grote auto van het hotel (want we pasten niet in een taxi) bracht ons naar de luchthaven. We reden de stad uit en de tranen bleven maar komen - rolden zomaar uit mn ogen.
Wat hebben we hier een supertijd gehad, en wat is het ontzettend snel gegaan. We hebben zoveel gedaan, en nog zoveel meer niet kunnen doen! We gaan de stad, ons huisje, de HK lifestyle maar vooral onze HongKong family ontzettend missen.

 ByeBye Hongkong....op naar een nieuwe plek...