woensdag 7 september 2011

taal


Het is een moeilijke taal, dat kantonees.
Wij zijn hier nu 2 1/2 jaar en ik kom niet veel verder dan goedemorgen, dank je wel, dat is goed/ok/maakt niet zoveel uit, cola met ijs, mag ik de rekening, he wat vervelend, en, sinds kort: klootzak (of iets in die richting). Ons adres ken ik gelukkig ook in het kantonees, heel handig voor in de taxi. Oh, en ik kan de karakters voor 1,2 en 3 lezen.(一 , 二 en 三  ).
Het is moeilijk om je de taal eigen te maken, omdat het een klanktaal, toontaal is. Elk woord kan op 7 tot 9 manieren uitgesproken worden en elke intonatie geeft een andere betekenis. Deze intonaties zijn voor ons nauwelijks te onderscheiden - en dus ook moeilijk aan te leren. En je wil iemand toch ook niet beledigen door jouw verkeerde uitspraak!
Toch ben ik al een stuk verder dan toen ik hier net kwam, kon ik gister constateren.
Ik zat in de taxi, zijn telefoon ging en het gesprek ging als volgt...

"Wei..."
"ho, ho, ho"
"ho"
"mindan keng"
"ho, ho, ho, ho, ok, ho"
"ho"
"ho, ho"
"mawan"
"ho, ho."
"ho, ho, ho, ok, ho, hohoho, ho"
"ok, ok, ho, ok, ok, ho"
"ho, ho, ok, bye'

En zo kon ik toch mooi een heel telefoongesprek in het kantonees volgen...

**vertaling**
[wei] = zo neem je hier de telefoon op
[ho] = ja, huhuh, mmmm, bevestigend geluid.
[mindan keng] = onze straat, Minden Avenue, in 't kantonees (waarschijnlijk vroeg de andere kant waar hij heen ging...)
[mawan] = eilandje waar we op dat moment overheen reden, andere kant wilde weten waar hij nu was...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten