maandag 30 juli 2012

Rijbewijs

Een van de dingen die je moet regelen binnen drie maanden na officiele binnenkomst in Canada (en voor ons was dat op 2 juni) is het omzetten van je nederlandse rijbewijs naar een Canadees exemplaar, en wel van de provincie waarin je woont. (British Columbia)
De regels verschillen per provincie. Zo moesten onze vrienden in de provincie Alberta opnieuw examen doen, zowel theorie als praktijk.
Mensen uit Belgie hoeven dat echter niet, in Alberta.
In B.C. is dat precies omgekeerd: Belgen moeten opnieuw afrijden, en Nederlanders niet (vraag me niet naar de logica van dit alles...!)

Omdat de zoektocht naar een auto geslaagd is moesten we er vandaag toch echt aan geloven: op voor een nieuw rijbewijs.
Dus zocht ik gister de betreffende website op.
En kon he-le-maal nergens meer vinden dat je als Nederlander niet af hoefde te rijden.....Wel een lijstje met landen gevonden, maar Nederland stond er niet bij. HELP!!
Gelukkig bracht een Belgisch(!) vriendinnetje uitkomst in de vorm van de link naar de juiste pagina binnen het niet altijd even doorzichtige stelsel, en kon ik zonder theorie-examen-stress gaan slapen.

Vanmiddag meldden wij ons bij het betreffende kantoor.
Geen enkel probleem!! 3 theorievragen beantwoord (" wat moet je doen als je achter een schoolbus met rood knipperlicht rijdt?"), een ogentestje gedaan, en, oef, au....ons vertrouwde, nederlandse, roze kaartje ingeleverd. Als we weer in Nederland gaan wonen kunnen we t daar weer omruilen, verzekerde de dame ons. Maar nee, als we dan stiekem toch wel weer examen moesten doen konden zij daar niks aan doen! Ik herinnerde me dat ik dat wel eens heb gelezen, dat het weer in te wisselen is. En nee, er was geen ontkomen aan. Geen B.C. rijbewijs zonder de nederlandse op te geven...vooruit dan maar.
Foto'tje gemaakt (lekker zo'n lelijke zonder glimlach), tijdelijk papiertje meegekregen en met een week of twee de 'echte' in de brievenbus.....en zo zijn wij dus nu allebei zomaar in het bezit van een BC drivers license class 5! (en mag ik ineens aanhangers van 4600 kilo trekken en 'construction vehicles' besturen!)

Class 5 or 7

passenger car
  • 2 axle vehicles including cars, vans, trucks and tow trucks
  • Trailers or towed vehicles may not exceed 4,600 kilograms
  • Motor homes (including those with more than 2 axles)
  • Limited speed motorcycles and all-terrain vehicles (ATVs)
  • Passenger vehicles used as school buses with seating capacity of not more than 10 persons (including the driver)
  • Construction vehicles
  • Utility vehicles
  • 3-wheeled vehicles - does not include 3-wheeled motorcycles (trikes) or motorcycle/sidecar combinations
  • Does not include Class 4 vehicles or motorcycles

zondag 22 juli 2012

whale watching



Vandaag zijn we gaan whale watchen!

In de wateren rond Vancouver heb je zowel voorbijtrekkende groepen orca's, als groepen die hier min of meer de hele zomer verblijven.
Langs de hele kust zijn plaatsjes waar vandaan je een whalewatching tour kan doen.
Wij reden vanmorgen naar Steveston, zo'n 10 minuten voorbij de airport, en hebben 5 1/2 uur op een hobbelende boot doorgebracht.
Afhankelijk van waar de orca's zich bevinden duurt zo'n tourtje 3 tot 5 uur, en het is weersafhankelijk hoe hobbelig het is. (ze waren ver weg, en het was nogal hobbelig!!).
Wij waren zo wijs geweest een boot te kiezen met overkapping - er gaan ook open zodiaks, waar je weleenswaar geheel in geel zeilpak op gaat - maar t was toch echt te koud vandaag voor voortdurend in opspattend water zitten. We zijn nat genoeg geworden op ons eigen bootje.

Maar wat prachtig en indrukwekkend is het om de orca's van zo dichtbij te zien!








We hebben na t tochtje de dag passend afgesloten met een regenboog, een zonsondergang en een hapje in een visrestaurant.




Wel heel gaaf hoor, dit soort dingen kunnen doen op een half uur rijden van je huisje in de grote stad!

maandag 16 juli 2012

De laatste week in HongKong, en the move

Ik vond het maar niks, ons huisje afbreken en opdoeken. Zo lang mogelijk hebben we het er nog gezellig en soort van huiselijk gehouden, maar op een gegeven moment moet je toch echt de spullen die niet in de container mogen in koffers stoppen en uit het huisje halen, voordat de verhuizers komen!
We hadden voor de laatste vijf dagen een kamer in het Hyatt geboekt, het hotel waar we al ruim twee jaar naar binnen kunnen gluren (want aan de overkant van de straat), en hebben daar op zondagavond twee van de zes (zes, ja!) koffers heen gesleept, en hebben de overige koffers, het gaten-in-de-muur-vul-spul en de koffiemachine in t badkamertje opgesloten en de deur op slot gedaan. Zo konden de verhuizers er niet bij.(en konden wij elke keer wat meenemen het hotel in. De doorman keek wat bevreemd dat we steeds met nog een koffer aan kwamen ;-) )

Eigenlijk was ons werk wel zo'n beetje gedaan, toen de inpakkers verschenen. Er moesten nog wel allemaal mannetjes komen, om kasten uit elkaar te halen, de stand van de gasmeter op te nemen, dat soort werk.
Jaap was druk met het afhandelen van de belastingzaken, dat moet volledig berekend EN betaald zijn voordat je HK mag verlaten.

Op maandag is alles ingepakt, dinsdag nog de grote kasten uit elkaar en zoefzoef alles (honderddertig kleinere en grote pakken en dozen....honderd-en-dertig!!) de vrachtwagen in. . .






Weg. Leeg appartement. Op heel veel stof na, dat zich stiekem onder het bed had verstopt.



We hebben de gaten in de muren gevuld, het stof vakkundig verspreid/weggeveegd - en hadden vervolgens zomaar tijd!

 

Alle administratieve dingen waar we wat extra tijd voor hadden ingeruimd waren geregeld, dus konden we zomaar naar de film (elke dag een!), naar Sky 100, het uitkijkdek op 393m in het ICC, het hoogste gebouw van de stad,





 en lekker uit eten. Samen, en met Ans en Chiel, als afscheid, bij Hutong. Heerlijk gegeten, maar bah, echt niet leuk om dingen 'voor het laatst' te doen!


Voor t laatst naar BLT, voor t laatst het geweldige uitzicht, voor t laatst een lekker eendje bij Kings Lodge..,



laatste keer de deur van ons huisje achter ons dicht trekken.

 

Op donderdag hebben Ans en ik 'net of er niks aan de hand was', traditiegetrouw gedimsumd.



Daarna lekker nog een beetje shoppen, de wenkbrauwtjes laten doen, een laatste kopje koffie....en toen maar heel snel afscheid genomen om de ander maar niet de traantjes te laten zien - potverdorie zeg. Uit t oog is natuurlijk niet uit t hart maar voor ons allebei valt er wel een heel groot stuk (bijna)dagelijkse gezelligheid weg.








 Ja, en toen was het vrijdag. Een grote auto van het hotel (want we pasten niet in een taxi) bracht ons naar de luchthaven. We reden de stad uit en de tranen bleven maar komen - rolden zomaar uit mn ogen.
Wat hebben we hier een supertijd gehad, en wat is het ontzettend snel gegaan. We hebben zoveel gedaan, en nog zoveel meer niet kunnen doen! We gaan de stad, ons huisje, de HK lifestyle maar vooral onze HongKong family ontzettend missen.



 ByeBye Hongkong....op naar een nieuwe plek...


woensdag 4 juli 2012

Begin van een einde

Zo.
Het moet nu echt gaan gebeuren. We zijn allebei in Hongkong, hebben een heerlijk vakantieweekje achter de rug, zijn gister druk geweest respectievelijk op kantoor en met een gast, het voorbereidende werk is gedaan (heeeeeel veel weggooien, veel nog bruikbare dingetjes naast de afvalbak gezet, die vinden via de schoonmaakdames en de indiase community beneden een nieuwe eigenaar, vast veel uitgezocht dat niet in de zeecontainer mag) en nu moeten we dan echt gaan inpakken wat niet voor twee-tot-drie maanden zonder ons kan.

Het is donderdag, zaterdag verkopen of geven we weg wat niet met ons mee kan en maandag komen de verhuizers ons fijne huisje inpakken. Dus vanaf vandaag veranderen we in een mini-logistiek centrum, met open koffers voor de spullen, kleren en t papierwerk dat we zelf mee moeten nemen, een plek waar we de weggeefspulletjes neer kunnen zetten, en daarna gaan ook de planken van de muren enzo.

Gek hoor, om af te breken! Maar na t afgelopen jaar van pendelen tussen twee werelddelen ook goed dat we nu dan echt om gaan. Eerst afbreken, daarna, aan de andere kant van de wereld, weer opbouwen. En hoewel ik dat wel moeilijk vind, denk ik ook, als ik het éen keer heb gekund, drie-en-een-half jaar geleden in HK, kan ik t heus wel nog een keer...

Ach, en buiten giet het, dus kunnen we best aan de klus vandaag...