Begin van een einde

Zo.
Het moet nu echt gaan gebeuren. We zijn allebei in Hongkong, hebben een heerlijk vakantieweekje achter de rug, zijn gister druk geweest respectievelijk op kantoor en met een gast, het voorbereidende werk is gedaan (heeeeeel veel weggooien, veel nog bruikbare dingetjes naast de afvalbak gezet, die vinden via de schoonmaakdames en de indiase community beneden een nieuwe eigenaar, vast veel uitgezocht dat niet in de zeecontainer mag) en nu moeten we dan echt gaan inpakken wat niet voor twee-tot-drie maanden zonder ons kan.

Het is donderdag, zaterdag verkopen of geven we weg wat niet met ons mee kan en maandag komen de verhuizers ons fijne huisje inpakken. Dus vanaf vandaag veranderen we in een mini-logistiek centrum, met open koffers voor de spullen, kleren en t papierwerk dat we zelf mee moeten nemen, een plek waar we de weggeefspulletjes neer kunnen zetten, en daarna gaan ook de planken van de muren enzo.

Gek hoor, om af te breken! Maar na t afgelopen jaar van pendelen tussen twee werelddelen ook goed dat we nu dan echt om gaan. Eerst afbreken, daarna, aan de andere kant van de wereld, weer opbouwen. En hoewel ik dat wel moeilijk vind, denk ik ook, als ik het éen keer heb gekund, drie-en-een-half jaar geleden in HK, kan ik t heus wel nog een keer...

Ach, en buiten giet het, dus kunnen we best aan de klus vandaag...