expatdagje?

Ik weet niet of het een naam heeft.
Baby's hebben in hun eerste paar weken soms een 'regeldagje', waarop ze veel meer of minder eten en slapen dan 'normaal', even uit hun balans zijn.
Ik heb dat ook een beetje, dat uit balans zijn, al een paar dagen. Tot het me gister daagde...zou ik gewoon heimwee hebben?
Ik kan eigenlijk al sinds de vakantie mn draai niet helemaal vinden. Gistermorgen werd ik wakker en leek het me een uitstekend idee om savonds spontaan in een vliegtuig te stappen. Zodat ik vandaag bij een vriendin die 40 wordt kon gaan koffie drinken. En daarna even bij mn zusje op bezoek. Lekker tutten met de meiskes, kleren kopen, naar de AH voor kaas en pepernoten, dat soort dingen.
Jaap zei heel lief dat als ik dat echt wilde, ik dat natuurlijk gewoon moest doen.
Maar dat is natuurlijk geen oplossing. Het is een beetje zoals met mn werk bij de KLM, door de keuzes die je maakt (baan, of in dit geval, ver weg wonen), is het nou eenmaal zo dat je dingen moet missen.

Jaap zei dat hij het ook voelde.
We zijn denk ik echt 'om', we wonen hier nu echt. Het eerste vakantiegevoel is er af, we hebben een prettige woonplek, er is, min of meer, rust in de tent.
En dan ga je thuis een beetje missen, dat moet even een plekje krijgen. Dat we er niet zijn met familieverjaardagen, of afzwemmen. En niet bij eentje niet omdat we toevallig op vakantie zijn ofzo, nee, gewoon, niet. Omdat we hier wonen.
Dat we niet meer precies het wel en wee weten van Ilse en Geertjan, van broers en zussen en hun gezinnen, van onze beste vrienden. Mensen die we vroeger op heel regelmatige basis spraken, hapje mee aten, even belden.
Daar hadden we natuurlijk wel over nagedacht hoor, vantevoren. Het is ook heel logisch dat het opkomt, risico van het vak, zouden mijn ouders gezegd hebben, deze emoties. Maar toch, het lezen in een boekje over ' weg uit Nederland' of het zelf ervaren...

Het hoort erbij. En het zal wel wennen.

Het gaat namelijk gewoon heel goed hier met ons - jullie hoeven je geen zorgen te gaan maken :-).
Gister ben ik iets gezelligs gaan doen met een 'nieuwe' vriendin. Die al 5 jaar hier woont, en ook af en toe van die dagen heeft.(thanks Ans!)
Werk van Jaap gaat erg goed, we genieten van het leven in deze geweldige stad, samen gaan we heel goed en zijn happy en we hebben inmiddels wat nieuwe mensen om ons heen. We zouden het niet anders willen!
Alleen dan dat Nederland misschien wat dichterbij was. Of wat minder tijdsverschil, doe ik het ook voor :-).

Je hoort het van veel mensen die hun leven buiten Nederland hebben: Als we het goede van de twee plekken nou eens konden combineren...
Maar dat is niet zo. Dus heb ik maar een hollands appeltaartje gebakken (voor onze hulp, die vorig weekend Nepalees eten voor ons had meegenomen), en een espresso'tje gemaakt. In een delftsblauw-huwelijkskado-eierdop-kopje.
En ga ik zo aan de administratie en de afwas.
Het is tenslotte geen vakantie.