dinner@chungking mansion

Het klinkt altijd zo chique, ons adres: Nathan Road. De 'Golden Mile' wordt het ook wel eens genoemd. Wegens de vele juweliers uiteraard. Zo chique is het nou ook weer niet, ik ken leukere straten. Maar, 't lijkt heel wat :-).



Een van onze buurgebouwen is een HongKongs icoon. Chungking Mansions. (een van de andere gebouwen een ander icoon, het Peninsula Hotel. Quite a difference though...!)


Chungking Mansion is gebouw bestaand uit een wirwar van steegjes, trappen, zeer goedkope guesthouses en hostels, restaurantjes en kleine winkeltjes met lekkere hapjes of mobiele telefoons. Een wirwar van nationaliteiten. Veel afrikanen zie je er, met de prachtigste gewaden. Veel mensen uit India, die, zo lijkt het, bijna allemaal een restaurantje zijn begonnen.
Heel elegant is het er niet. Maar ook lang zo duister niet als in sommige reisgidsen staat aangegeven.





Onze vrienden Ans en Chiel hebben er al vaker gegeten. Bij de Everest Club, of bij Taj Mahal. Deze zondag zouden we met zn viertjes gaan. Omdat de restaurantjes onvindbaar zijn als je de weg niet goed kent in het gebouw gaat dat zo: je waagt je in de massa van foldertjes-voor-de-deur-uitdelende-indiers. Iedereen zegt dat ZIJN restaurant NET ZO is als het restaurant dat jij zoekt en waar je om vraagt. Taj Mahal? riep Ans, Taj Mahal?? Het 7e mannetje was raak. Hij grijnsde en ging ons voor. Via een kruipdoor-sluipdoorroute, een roltrap, twee trappenhuizen met loshangende kabels en de achterdeur kwamen we er. Ergens op de 3e verdieping. En OH, wat hebben we heerlijk (en gezellig natuurlijk) gegeten!!!

HK home

Hoewel de gestrande passagiers op allerlei wijze hun dankbaarheid voor alle hulp hebben laten zien, en hoewel ik best nog even had willen blijven, ben ik toch blij dat ik probleemloos met 75 kilo Hema, AH en zolder in mijn koffers (ja, vertel een vrouw dat ze 4 koffers mee mag nemen....!) op de vooraf geplande datum weer in HongKong ben geland!
De veldbedjes stonden er nog, op Schiphol...

To fly or not to fly...

...THAT's the question!!



Ik was/ben even in NL. De Hema moest nodig leeggekocht worden. Dus ben ik vorige week spontaan in een vliegtuig gestapt. Voor een weekje.
Met de vulkaanas in de lucht had ik mezelf al ingesteld op een extra weekje NL. En bedacht wat ik allemaal ging doen en wie ik dan lekker allemaal toch kon zien. Eerlijk is eerlijk, ik had het niet erg gevonden om volgende week pas terug te kunnen. Wel wat ongezellig, maar ja, Jaap zou komend weekend ook weer voor een week weg zijn, dus eigenlijk, eigenlijk kwam het wel goed uit.

Gisteravond is KLM weer begonnen met vliegen. En als ik de website mag geloven vertrekt mijn vlucht vanavond gewoon naar HongKong. Met een iets gewijzigde vertrektijd, maar hij staat gepland.
Met mij aan boord. Want ik durf het risico niet te nemen vrijwillig nog even te blijven. Stel dat die vulkaan volgende week weer opspeelt?!
(de Transsyberie Express is een serieuze optie natuurlijk. Of de Transmongolie Express. Maar toch...).

Intussen 'zou' er al een uur gevlogen moeten worden. Maar het is nog heerlijk vredig en stil boven mijn achtertuintje in Amstelveen.

Wij wachten af.....

Onderstaand een paar prachtige plaatjes geschoten door een van mijn oud-collegaatjes, van de afgelopen dagen op de luchthaven...





Er werd gevoetbald op het platform!





En koffie gezet voor de gestrande passagiers...Ik heb iemand horen zeggen: Ik heb weer eens echt gepraat met een passagier, daar komen we anders ook nooit aan toe! Petje af voor mn collega's! Hoop een paar van jullie vanavond even te zien.

Japan dag 3 : restaurants of Kyoto - my choice

Een keer moet je toch ergens naar binnen. Je krijgt vanzelf honger.
ik heb gekozen voor het restaurant met de witte of zwarte hel. Daar hadden ze iets van een kaart in het engels. Verwarrend was het wel. Beneden en boven een andere kaart. Heb maar voor boven gekozen.
Hoe leuk!!!
Boven gekomen mocht ik plaats nemen aan een grote tafel waar iedereen een eigen soort van barbecue-tje voor zich had. Van de kaart (gedeeltelijk begrijpelijk) heb ik wat lekkers gekozen (wagyu beef en groenten).



De dame kwam mijn biertje brengen. En mn gloeiende kooltjes. En mijn hapjes....





Met een glimlach die weer niet van mn gezicht te meppen was omdat het zo leuk, zo gek en zo lekker was heb ik mijn hapjes gegrild. Met uiterste zelfbeheersing heel rustig aan gedaan. Wat een on-ge-loof-lijk lekker stukje vlees...een ervaring op zich om iets te eten dat ZO lekker is! (zei de dame die echt wel vaker iets heel lekkers te eten krijgt..!)
Vol aandacht en concentratie een blokje vlees op je grilletje plaatsen, op tijd omdraaien, niet te gaar, hoekje in een van de twee dipjes dippen en genieten met een grote G!

Japan dag 3 : restaurants of Kyoto

In de wijk Gion en in het straatje Pontocho aan de andere kant van de rivier zijn vele restaurants en theehuizen.
Een enkele keer kan je hier een geisha zien, op weg naar een afspraak. No such luck.Het regende nogsteeds.
Prachtig waren wel alle restaurant-deuren. Geen idee wat zich er achter bevind...







Een enkel restaurant had een menukaart in het ' engels'.


schone soep en glazen gans?glazen lever? glazen eend?


witte of zwarte hel?!

Sakura by night

Japan dag 3 : Kyoto by rain - yes, I get it...

..Kyoto heeft veel, heel veel tempels...

Japan dag 3 : Kyoto by rain - nishiki market

Van die dingen...

...die oh zo handig zijn om bij je te hebben als je een dagje op pad gaat, of langer op reis. Die je ook voldoende hebt. Thuis. Op handige plaatsen.
Maar - meestal - net niet bij je als ze van pas zouden kunen komen.....

* opvouwbare en herbruikbare boodschappentas
* opvouwbare regenjas
* papieren zakdoekjes
* adapters
* opvouwbare paraplu
* petje

Dit uiteraard ondanks een tas vol *andere* practische dingen die je wel bij je hebt...

Ik ben een adapter en paraplu rijker terug gekomen uit Japan. Ik hou niet van paraplu's. Meestal negeer ik de regen vakkundig. Maar dit was me toch echt te gortig...de paraplu-mevrouw deed goede zaken, de paraplu heeft mij trouw 4 dagen droog gehouden.
Misschien, misschien denk ik er volgende keer aan het ding mee te nemen?! I doubt it!

Japan dag 3 : Kyoto by rain - kinkaku-ji

Kyoto's beroemde 'golden pavillion' lag er wat triest bij, in de stromende regen.
Maar ach, het was me gelukt de bus te vinden, dus who cares! Na de tempel ben ik overigens op taxi's overgestapt, niet alleen vanwege de regen maar ook vanwege de wel erg lange rijtijden van de bus - meer dan een uur om bij de tempel te komen. Maar t was warm en droog en amusant in de bus, met vele andere toeristen, Japans en niet-Japans, allemaal op weg naar alweer iets prachtigs.
De tempel zelf vond ik erg mooi. Het park eromheen, mwah, maar dat kan ook met de nattigheid te maken hebben. Het was mij iets te toeristisch gemaakt, maar dit is dan ook de meest bezochte tempel van Kyoto.







Ik heb er een kopje japanse groene thee met een 'japanese sugar cake'gedronken, maar van een theeceremonie was geen sprake. De dames waren erg gehaast, terwijl het er toch niet bepaald druk was. Jammer. Maar de thee was naar behoren schuimig en bitter en het snoepje belegd met bladgoud had in relief het golden pavillion.

Japan dag 2 : Kyoto by night - in and around Kyoto Station