vorige week: les vacances

Even helemaal niets. Gewoon genieten van het nazomerse Franse leven in Jaaps huisje in les Sables d'Olonne.
Beetje zon, beetje regen, wat frisser dan we hadden gehoopt, dagje zieke kipperig, maar toch, dat heerlijke franse leven, uitslapen, zo'n verse baguette smorgens, caramel au beurre salée of rillettes op brood, een crèpeje hier, een wijntje daar...Z.A.L.I.G.

travelling

We zijn alweer even onderweg. En het is weer heerlijk! Eerst waren we een ruime week in Nederland, lekker mensen zien, lekker klussen in huis en tuin, werken (klussen en werken met name door Jaap uitgevoerd :-)) en even heerlijk de nederlande frisse lucht opsnuiven.

met de meiskes op het nederlandse strand



Daarna door naar Frankrijk voor een week vakantie in Jaaps huisje. Eindigen in Parijs, voor een stukje sightseeing en vrienden en (mickey's)familie zien.
En vandaag pakken we de koffers weer in en vliegen ieder weer naar een andere kant van de wereld: Jaap (moet) terug naar HongKong waar hem een enorme berg werk wacht, en meteen na eén nachtje in eigen hongkongse bed een reisje Singapore.
En Mick?! Ik ga naar New York! Oh yeah. I **heart** New York en waar de plannen er alweer twee jaar lagen om te gaan, worden ze nu uitgevoerd.
Over ruim een week trek ik mij dan blij en moegemuseumd en gewinkeld lekker niks aan van de lange reis terug naar HongKong.

internet op vakantie

Net als wij is het internet hier in Sable op vakantie. We komen er (bijna) niet op. Foto's plaatsen blijkt al helemaal onmogelijk.
Best lekker rustig, eigenlijk, even :-).

Tot daarna, met foto's en verhaaltjes!

welkom

Wat leuk, zo'n vermelding van het blog in het wereldexpatmagazine. Welkom kijkers en nieuwe lezers uit veel mooie, verre landen als Vietnam, Aruba, Roemenie, India, Italie, Brazilie, Mexico, Nieuw Zeeland, Argentinie, Suriname, Japan, de Verenigde Emiraten, Usa, Panama, Belize, Barbados, Gabon en, hoe stoer, Madagascar!!!!!

beetje trots mag wel!

ha, leuk, dan ben je ineens 'blogger in beeld'!

typisch

Zou het zijn omdat wij niet verstaan waar de Chinezen het allemaal over hebben en dus niet weten of ze het ook doen? Of omdat we nu al een tijdje weg zijn en het misschien wat ontwend zijn?
Ik heb het over het gezeik. De gewone, dagelijkse conversatie van de gemiddelde nederlander op straat. Ik wil natuurlijk niet generaliseren, maarreh.....
Hier wat juweeltjes die we vandaag, gewoon op straat, en in de rij bij de slager, mochten aanhoren.

"...ja,en het mooie is, dat je steeds meer inzicht krijgt..." zei dame nummer eén , met slecht geverfd iets te rood haar, "...in dat gesodemieter"...vulde dame twee tevreden aan.

"jaah, nou, weet je, ik heb net weer een week m'n (me) moeder achter de rug, je weet wel"(in vet Amsterdams accent tegen de dame achter de toonbank, die iets terug humde. "jaaah, ze was zondag (sjondag) weer meer dood (doot) dan levend (lefent)".
'oh', antwoorde de dame achter de toonbank meelevend,'en, doet ze het nog?' "Jaaaah, noujaaaaah, vocht(fogt) achter de longen(longuh) he, je kent dat wel"

Fijn dat we daar allemaal even van mee mochten genieten. Vreemd, dat ik niet de behoefte kreeg met deze mensen te delen hoe ziekekipperig ik me nog voel en dat 12 uur in een vliegtuig niet echt geholpen heeft.

Maar de slager had lekker beleg, het eerste harinkje is gegeten en de lucht is schoon en fris. The bold en 'as the world' zijn nogsteeds gewoon op tv (niks gemist in de afgelopen maanden :-) ), bank en bed zijn heerlijk en het huis staat vol verse bloemen.

We zijn weer even in Nederland!

kip

Nee, niet zo eentje om lekker aan het spit de doen, zoals benedenbuuf Ans vandaag van plan is.
Nee, zieke kip, zoals Jaap zo vleiend, maar niet geheel onterecht, zei, gister en vanmorgen: 'je ziet er echt uit als een zieke kip'.
En zo voel ik me dan ook.
Hoofdpijn-spierpijn-keelpijn-niezen-hoesten-snottekop.
Dezelfde buuf Ans had het maandag, ze stelde me gister, toen ik echt siekies in bed lag, gerust met: 'het is maar een 24-uurs griepje, hoor'. Dat griepje is vast naar boven gereisd, van de 7e naar de 27e. Anyway, Ans is weer op de been en ik voel me ook weer iets beter dan gister. IETS.
Dat mag dan ook wel, want vanavond vliegen we naar Nederland!
Lekker rustig aan dus vandaag, lekker thuis tutten, veel thee, water en bouillon drinken en een flinke middagdut. Paracetamol, vitamines, neusdruppels en een berg zakdoekjes binnen handbereik. Daarna alles in een koffer schuiven, net doen of er niks aan de hand is en lekker even naar ons andere huis!

Heb er zin in.

Hatsjoe!

en toen waren het er nog maar drie

...coole vrouwen die op Kowloon wonen, bedoel ik.
Deze week is Sanne, onze coole nummer vier, terug naar Nederland verhuisd. Zo gaat dat in het expat wereldje, mensen komen en gaan, sommigen zijn hier voor een paar maanden, anderhalf jaar, sommigen for ever en sommigen weten het gewoon niet precies. Dat betekent dat je soms afscheid moet nemen van mensen die je eigenlijk nog maar net kent, maar waar het wel vreselijk gezellig mee is. En dat is gewoon even niet zo leuk.
Want met Sanne kan je supergoed lunchen in per ongeluk veel te dure tenten, en ze is nog beter in winkelen. Lees maar :-).



Maandag hebben we nog even lekker geborreld, gekletst, gelachen en gedag gezegd. En ook tegen Sanne zei ik wat ik vaak tegen jullie in NL ook zeg: 'ik zeg gewoon: tot gauw'.
Veel geluk weer in Nederland lieve Sanne, Bauke en Bibi!



(met dank aan Ans voor het beeldmateriaal. De oplader van mijn camera is tijdens de verhuizing zo'n beetje verwenen. Zit vast in een van die beroemde drie laatste dozen waar ik maar niet aan toe kom. Misschien dan dit weekend...?! )

het verjaardagskalenderdilemma

Wat onwennig staan ze naast elkaar.
De Navonnetjes, en de Korfjes. De Rosekransjes, Betsjes, de verschillende gedenkdagen. Ron en Liora staan op dezelfde dag. Schuren wat ongemakkelijk nog de schoudertjes tegen elkaar. Kennen elkaar niet, maar delen hun verjaardag. En dus hun plekje op onze verjaardagskalender. Onze verjaardagskalender.
Het moest er natuurlijk eens van komen. Eerst goochelden we wat met twee verschillende kalenders. Dat ging niet eens zo slecht, veel mensen hebben een (en een enkeling twee ;-) ) verjaardagskaart gekregen. Daarna gingen we verhuizen en vergaten we gewoon alle tussenliggende verjaardagen. Dat bleek ook niet zo'n goed idee. Dus vanavond hebben we de drie resterende dozen eens goed doorwroet en de twee bestaande, en een nieuwe, lege, kalender gepakt. Ja, ik weet het. Dat klusje lag al even. Zo'n beetje vanaf het moment dat we hier wonen schreef ik trouw elke keer op m'n to-do lijstje: 'verjaardagskalender'. Bijna alle andere dingen werden afgestreept, maar de kalender bleef stug op het lijstje staan.
Het bleek nog niet zo makkelijk te zijn, gevoelsmatig.
Trouwen met iemand die je net een jaar kent? No problem. Meteen ook maar in HongKong gaan wonen en alles wat je bekend is achter laten? Doen we.
Maar een gezamelijke verjaardagskalender? Dat ligt toch even heel anders!

Het voelt voor mij even heel gek dat 'de mijnen' nu op hetzelfde papiertje staan als 'de zijnen'. Voor 'de onzen' geldt dat natuurlijk niet, die stonden al op beiden. Want ik heb 'm wel bijgehouden, die kalender van mij.

Nu gaan we een goed plekje zoeken om 'm op te hangen. Wat overigens nog niet garandeert dat we geen verjaar-en-andere-belangrijke-dagen meer vergeten...
Maar de goede wil is er. Gezamelijk :-)

* Ik lees net Jaap dit stukje voor. Hij zei dat-ie het wel snapte. En er trots op is dat we nu een echte, gezamelijke kalender hebben.

Happy B-day, allemaal.

1 augustus

Het is alweer augustus. De laatste zes weken zijn gevuld geweest met hard werken, veel in vliegtuigen zitten, verhuizen, vele dozen in-en-uitpakken, spullen ergens neerzeten en weer verplaatsen, delivery-guys, vermoeidheid, verjaardagen vergeten (sorry Emma, sorry Malka, Antoine, Amelie!), kapotte airco's en koelkasten, nog een keer naar de Ikea, en grote hitte en nattigheid in HongKong.

Er was het WK met wedstrijden voor ons om 02.30 u snachts, geheel in het oranje in de kroeg.



Er was een heerlijk weekend weg naar Phuket, etentjes samen en met vrienden, plannen maken voor het komende half jaar en die net zo hard weer moeten omgooien, we zijn op het meest ver-wegge eiland van HongKong geweest, op een zondag, want door-de-weeks kan je er niet komen. Jammer, want Jaap moest er werken. (half uur trein, 2 uur boot, ik heb wat gewandeld en in de schaduw gezeten, het was verschrikkelijk heet).
We hebben Shrek 3 gezien, in Imax en 3D, gaaf!

East Peng Chau, het ver-wegge eilandje met de gesteentes waar 't beroemd om is en de radartoren met muitende radar, de aanstichter van dit tripje.


Eigen zwembad'je' bij onze kamer op Phuket!


Brunchen met Chiel, Jesse en Ans.


Vandaag is het zondag, Jaap is net terug van een zakenreis, de wasmasjien draait, en wij zitten ieder achter onze computer. Het is heerlijk om een dag rustig samen thuis te kunnen zijn!