het verjaardagskalenderdilemma

Wat onwennig staan ze naast elkaar.
De Navonnetjes, en de Korfjes. De Rosekransjes, Betsjes, de verschillende gedenkdagen. Ron en Liora staan op dezelfde dag. Schuren wat ongemakkelijk nog de schoudertjes tegen elkaar. Kennen elkaar niet, maar delen hun verjaardag. En dus hun plekje op onze verjaardagskalender. Onze verjaardagskalender.
Het moest er natuurlijk eens van komen. Eerst goochelden we wat met twee verschillende kalenders. Dat ging niet eens zo slecht, veel mensen hebben een (en een enkeling twee ;-) ) verjaardagskaart gekregen. Daarna gingen we verhuizen en vergaten we gewoon alle tussenliggende verjaardagen. Dat bleek ook niet zo'n goed idee. Dus vanavond hebben we de drie resterende dozen eens goed doorwroet en de twee bestaande, en een nieuwe, lege, kalender gepakt. Ja, ik weet het. Dat klusje lag al even. Zo'n beetje vanaf het moment dat we hier wonen schreef ik trouw elke keer op m'n to-do lijstje: 'verjaardagskalender'. Bijna alle andere dingen werden afgestreept, maar de kalender bleef stug op het lijstje staan.
Het bleek nog niet zo makkelijk te zijn, gevoelsmatig.
Trouwen met iemand die je net een jaar kent? No problem. Meteen ook maar in HongKong gaan wonen en alles wat je bekend is achter laten? Doen we.
Maar een gezamelijke verjaardagskalender? Dat ligt toch even heel anders!

Het voelt voor mij even heel gek dat 'de mijnen' nu op hetzelfde papiertje staan als 'de zijnen'. Voor 'de onzen' geldt dat natuurlijk niet, die stonden al op beiden. Want ik heb 'm wel bijgehouden, die kalender van mij.

Nu gaan we een goed plekje zoeken om 'm op te hangen. Wat overigens nog niet garandeert dat we geen verjaar-en-andere-belangrijke-dagen meer vergeten...
Maar de goede wil is er. Gezamelijk :-)

* Ik lees net Jaap dit stukje voor. Hij zei dat-ie het wel snapte. En er trots op is dat we nu een echte, gezamelijke kalender hebben.

Happy B-day, allemaal.